من یک پژوهشگرم

اگرکسی بخواهدمطلبی بنویسد،بایدذوق واستعدادنوشتن راداشته باشد.بعضی ازافرادتصورمی کنندذوق لازم رابرای نوشتن دارند،درحالی که نوشتن ازدوفعالیت تشکیل شده است:

اول.نوشته عام:بیان کتبی آنچه دردرون آدمی است واومی تواندبه زبان عادی،دانسته ها،خواسته ها،اندیشه ها،عواطف وتخیلاتش رابنویسد.این نوع نوشتنهجنبه اطلاع رسانی دارد.به کسی که این کارراانجام می دهد،نگارنده می گویندواین کاریک فن ماننددیگرفنون است.

دوم.نوشته خاص:دراین نوع نوشتن ،مکنونات درون به بیان کتبی،هنرمندانه وزیبانوشته می شود.دراین صورت به اونویسنده می گویندوآهم یک هنراست مانندهنرهای دیگر.

بنابراین کسی که می تواند نوشته ای بی غلط وقابل فهم بنویسد،نگارنده است.بدیهی است درنگارش صرف،نیازذوق نیست،بلکه تنهاآموزش کافی است،امادرنویسندگی افزون برآنهابه ذوق هم نیازاست. نیست،بلکه تنها;آموزش ودانش کافی است،امادرنویسندگی افزون برآنها،به هم نیازاست.

منبع:اسرارنویسندگی،سیدحسین اسحاقی،ص18